24/7 beschikbaar 0523 – 522 117
Toen jouw moeder mij belde dat jouw lieve en grappige opa was overleden ben ik naar oma toe gekomen om te helpen bij de begrafenis van opa. Want als iemand is overleden moeten er een hele hoop dingen worden geregeld. En dat heb ik samen met je oma, moeder en tante gedaan. Opa wilde heel graag op de Natuurbegraafplaats in Arriën worden begraven, dat is niet ver van oma’s huis.
Samen met oma heb ik opa verzorgd, gewassen en mooie kleren aangedaan. En toen dat klaar was hebben we hem in zijn eigen bed gelegd in de kamer beneden in plaats van in een kist. Want dat was voor jou en jouw zusje minder spannend.
Oma vroeg aan mij of de kist ook eerder kon komen zodat ze de kist samen met jou en jouw zusje kon te beschilderen. Dus werd de volgende dag de kist bij oma’s huis bezorgd. En samen hebben jullie de kist heel mooi beschilderd en er lieve woorden op geschreven. Jouw zusje vond het een schatkist geworden. Oma vond dat een beetje gek en vroeg aan jouw zusje: “Waarom is het dan een schatkist?” En jouw zusje zei tegen oma: “Omdat opa een lieve schat is, en daarom is het een schatkist.”
Als iemand van wie je houdt doodgaat, zoals opa, dan kun je die erg gaan missen. Het kan zijn dat je nog vaak aan opa moet denken. Deze herinneringen zijn van jou.
Misschien heb je foto’s of andere kleine dingen waardoor je aan opa denkt. Daarom heb ik jou en jouw zusje het herinneringsboek “Dag lieve…” gegeven samen met een knuffel. In dit boek kun je alles opschrijven, opplakken en tekenen. En daarna bewaren en later weer eens teruglezen.
In dit boek kun je ook lezen wat doodgaan is en wat er daarna gebeurt. Je mag zelf weten wat je leest en doet. Het is jouw boek, jouw speciale herinneringsboek aan opa.
Voordat iemand echt wordt begraven is er vaak een dienst. Tijdens een dienst gaan er mensen vertellen over wie er is overleden en luisteren we naar muziek. Dit hebben we ook gedaan in de dienst van jouw opa. De pastoor vertelde iets over opa en God. Oma had een mooi gedicht en de broer van opa ging ook wat vertellen. Maar het meest bijzondere en stoere vond ik jou, Mees! Want jij had zelf een gedicht geschreven voor opa en deze heb je zelf voorgelezen in de dienst. Het was heel duidelijk te verstaan door de microfoon. Iedereen die er bij was vond het super stoer en knap van jou.
Na de dienst was de echte begrafenis en moesten we de kist met opa naar het graf brengen. Samen met de mevrouw van de begraafplaats liep jij voorop om ons de weg te wijzen. We hebben de kist in het graf laten zakken. Daarna heeft oma nog een gedicht voorgelezen en de pastoor ging ook nog wat zeggen. Jij, oma en de rest van de familie hebben nog wat zand op de kist gestrooid en gingen als laatste bij het graf van opa vandaan. En zo heb jij afscheid genomen van jouw lieve, grappige opa.
Lieve Mees, ik vond het heel speciaal om jou te leren kennen en te helpen bij de begrafenis van jouw opa. Ik weet dat je super lief bent voor jouw oma en dat je goed voor haar zorgt. Ik weet ook dat jij opa nooit zult vergeten. Dag lieve, stoere Mees!
Erik
